خداوندا!
این دل شکسته را جز دستهای مهربان تو درمانی نیست و این دست بسته را جز از ابر
احسان تو بارانی،نه.
خدایا!
این قامت خمیده جز به شوق دیدار تو راست نمی شود و این تنهای غریب جز در خانه ی
تو هر آنچه خواست نمی شود.
خدای من!
این دانه ی به خاک نشسته را بی آب و آفتاب تو کجا سر ٍ شکفتن هست و این غریب و
خسته را بی ماهتاب لطف تو کی پای رفتن؟